12-4 Etten-Leur - Malaga

Het was vroeg vanmorgen.Om kwart voor 2 stond ik al naast mijn bed. Om half 3 bij Jan en bijna gelijk weer op pad naar Brussel. Victor brengt ons weg. Om 4 uur zijn we op de luchthaven, om 6 uur vliegen en om half 10 in Malaga.
Eerst een café con leche en dan naar de iglesia de Santiago. In de pastorie een stempel. Dan naar het hostal. We. Kunnen nog niet naar de kamer, maar wel de rugzakken afzetten. En dat doen we dan ook.

Terug de stad in. Een bezoek aan een kerk, el corte Ingles en bar voor een broodje(Jan vindt een nieuwe multifunctionele thermometer). En op zoek naar de bushalte naar de luchthaven. Tegen 3 uur naar ons hostal. Op onze kamer worden de rugzakken herschikt, wat kleine reparaties aan de spullen, de schelp aan de rugtas en inlezen voor morgen.

Na het gerommel op de kamer gaan we wat eten. Jan een salade russo en ik vlees met frietjes. Samen met enkele glazen wijn genoeg tot morgenvroeg. Daarna naar de kamer en op tijd naar bed. Morgen begint onze camino.
P1010691P1010693P1010697P1010699

13-4 Malaga - Almogia 24km

Vandaag onze vuurdoop. Om half 8 aan het ontbijt (2 café con leche en 2 croissants). Om 8 uur vertrekken we bij de bar. De eerste 7 km lopen we langzaam omhoog en langzaam Malaga uit. Eerst nog enkele voorsteden en dan bij het collegio Europa naar links.

Intussen al enkele sanitaire stops gehad, want mijn darmen zijn niet in balans. Ik bewonder Jan om zijn geduld. Hij denkt, dat ik te veel tapas heb gegeten.

We hebben een hele tijd amper pijlen en dan een overdaad. Rood-wit, schelpen en gele pijlen. Regelmatig moet gps orde scheppen in de pijlenchaos. Eerst even zoeken tussen de crossbanen en de grindpaden, maar tenslotte vinden we de juiste onderdoorgang voor de camino. Onder de grote weg doet Jan zijn poncho aan. Ik niet, maar achteraf had ik het beter wel kunnen doen. Na korte tijd komen we in Junta de los Caminos. In een bar maken we een stop. Een koffie en wat eten. Het is dan nog 14km.

We lopen langs een asfaltweg en steken een rivier, de Rio de Campillas, over. Die staat droog en je vraagt je af of er ooit water in staat. Intussen regent het en dat zal het het de rest van de dag blijven doen.

Na de rivier gaan we klimmen. Mooie paden door een leeg landschap. Soms gaat het steil omhoog, soms iets minder. De wandelstokken komen goed van pas. Regelmatig moet er op een kruising gps bijgepakt worden om de goede route te kiezen.

Tegen half 1 krijgen we toch behoefte aan even droogte, een zitplek en wat te drinken. Onze wensen worden vervuld. In een heel kleine nederzetting lopen we een erf op. Er zijn 3 mannen bezig met het schoonmaken van de jachtbuit. Ik krijg een Cruzcampo en Jan een fanta lemon. Mijn boterhammen met kaas smaken super. Na een half uur gaan we verder na een groepsfoto.

Verder met heel veel klimmen. Elke hoogte wordt gevolgd door een nieuwe hoogte. Dan komt Almogia dichterbij. We zien het stadje tegen een berghelling liggen. Elke bocht komt het dichterbij. Dan nog 700 meter omlaag voor we aan de voet van de helling staan.
We lopen het dorp in. Omhoog en verder omhoog. Tot we een bar bereiken op een pleintje. Hier wat drinken en een tapas eten. Het regent nog steeds hevig. De wegen en trappen zijn steil. Het klimmen blijft duren. Aan het eind van het dorp horen we, dat we nog 200 meter moeten lopen naar de albergue. Het regent nog steeds.

De albergue is een slaapzaal met 8 bedden. We hebben bed 6 en 7. Douchen en verzorgen. De verwarming in de badkamer was niet aan. En dan naar de bar om te schrijven en weer warm te worden. Zo dadelijk eten en de route van morgen voorbereiden. Dan naar bed en hopen, dat de weersverwachting voor morgen uitkomt.

P1010700P1010705P1010707P1010710P1010712P1010715P1010720P1010721
DSC00029

14-4 Almogia Villanueva de la Concepcion 19km

Om half 7 wordt het onrustig in de refuge. Het licht gaat aan en ieder begint zijn spullen klaar te maken voor vertrek. Een deel van onze spullen is nog vochtig en gaat in de rugzak. De schoenen zijn ook nog nat, maar die doe ik toch echt aan. Misschien worden ze onderweg wel droog, want het weer wordt vandaag prima. Zonnig en 18 graden.
Even na 7 gaan we naar de bar om een ontbijt te genieten. Vooral de café con leche gaat er goed in. Na het ontbijt gaan we op pad.
Na een 200 meter naar rechts en we zijn Almogia weer uit. Het gaat gelijk omhoog over kleine paadjes door de velden. Dan weer achter een huis langs om dan weer omlaag te gaan. Het klimmen en dalen blijft duren. Je moet er wel aan wennen om je er prettig bij te voelen.
Na een tijdje komen we bij een asfaltweg. We zitten verkeerd en moeten weer terug naar de camino. Dat kost een extra 2,5 km en een ruim half uur om weer op de camino te komen.
Naar rechts en we zien de gele pijlen weer.
Het landschap is schitterend en ik voel me gelukkig om hier te lopen. Het klimmen en dalen blijft duren en we besluiten om op de topografische kaart te lopen. De andere kaart is leuk getekend, maar je hebt er niets aan.
Na een tijd komen we bij een beek en daar moeten we over. Via stapstenen geraken we aan de overkant. Ik heb maar een natte sok. Na de oversteek een korte rust. Het broodje smaakt niet meer. Het water nog wel.
Dan weer klimmen en dalen door olijfboomgaarden. Onderweg zijn Spanjaarden bezig met asperges te zoeken in de natuur. Ze steken er best veel. Gisteren waren ze kwartels aan het verzamelen en vandaag asperges. Spanjaarden weten wel wat lekker is.
Een heel stuk weg is de grond vochtig. De klei plakt aan je schoenen en blijft daar goed aanplakken. Na een hele tijd komen we bij een rivier en daar moeten de schoenen en sokken wel uit. Het duurt even, maar dan staan we aan de overkant. De sokken en schoenen kunnen weer aan en bij de carretera naar links. Volgens een vrouw is het nog 8km.
We lopen een aantal km langs een autoweg. Na een brug moeten we naar rechts en is het nog 2,4km naar Villanueva. Mijn water is bijna op en ik ben het een beetje beu. Doorlopen en blijven lopen. Na een half uur komen we in Villanueva. Een foto bij het plaatsnaambord en we gaan op zoek naar hotel Godoy. We lunchen er en gaan daarna weer helemaal topfit naar de albergue.
Wassen en douchen en dan op pad. In een dia kopen we wat eten voor morgen en bereiden we de tocht voor morgen voor.
Het wordt een mooie wandeling. Vanavond nog wat eten en hopen, dat de was droog is. En daarna naar bed.

P1010724DSC00032P1010727DSC00041P1010729DSC00044P1010731P1010734


15-4 Villanueva Cartaojal 23km
Vanmorgen om 7uur uit bed. Het was koud vannacht. Klaarmaken voor vertrek, maar eerst ontbijten. Net na half 8 vertrekken we. Op het pleintje is er een bar open. Een café con leche hoort er bij voor ons. Daarna gaan we echt op pad. Op het pleintje links, de trap op en de straat over en daarna staan we oog in oog met el Torcal, een gebergte dat we vandaag over moeten.
We starten op 450 meter en moeten naar 1000 meter. Ik moet even mijn ritme zoeken in het klimmen. Na korte tijd weet ik het weer. 50 stappen en 8x inademen. Het gaat nu goed. Elke keer ga je weer omhoog en dan weer iets minder omlaag. Je blijft klimmen. De uren gaan voorbij. Op de lagere delen moet je door het water en zorgen, dat je schoenen aan de binnenkant droog blijven.
Hoe hoger we komen, hoe harder het waait. De wind is erg koud. Het is goed, dat we niet in de korte broek vertrokken zijn. Soms moet ik mijn pet vasthouden.

Op 800 meter hoogte een ruime stop. We zoeken de windschaduw om comfortabel te zitten. Eten en drinken en foto’s maken van el Torcal. Andere mensen zien we niet. Langzaam lopen we naar de top. Vermoeiend is het wel.

Dan komen er mensen ons tegemoet. Een kort gesprek en weer verder. Bij een hek passeert ons een camper. Die durft.
Dan komt het moment van de top. Eerst wat foto’s van de indrukwekkende bergketen. We kijken omlaag en zien de stad Antequera in de diepte liggen. Daar moeten we eerst naar toe. De afdaling is steil. Ik weet niet of je beter klimt of daalt. Na een tijd zijn we aan de voet van de klim. Regelmatig vragen Spanjaarden of we naar Santiago gaan. Tuurlijk.
Het is nog 4,2km naar Antequera. Na een uur zitten we aan de lunch. Insalata mixta voor Jan en een Russa voor mij.

Omdat er geen slaapgelegenheid is in Cartaojal, hebben we een hostal geboekt in Antequera. Maar nu nog 12km lopen en dan terugkomen wordt te laat. Daarom nemen we een taxi tot 6km voor Cartaojal en lopen de rest. Kilometers lang door olijfboomgaarden. In de bar in Cartaojal drinken we wat en bellen onze taxi. Ik houd wel van Cruzcampo.

De taxi haalt ons op en brengt ons naar Antequera. Het hotel bevalt prima en na wassen en verzorgen gaan we wat eten.
100 meter verder een lekker maal met enkele Rioja’s. Het kan veel slechter. Dan terug naar de kamer om dit verslag te schrijven.
En dan naar bed.

Morgen om 6.15u eruit, om 7 uur naar Cartaojal en daar ontbijten.

P1010737P1010743DSC00060DSC00061P1010754P1010759P1010762DSC00073P1010764P1010765

16-4 Cartaojal Cuevas Bajas 25km

Om half 8 zitten we aan het ontbijt bij Casa Caro, waar we gisteren geëindigd zijn. Als we vertrekken is het koud en hangen er donkergrijze wolken aan de hemel. De eerste 5 km lopen we over een rustige asfaltweg. De weg is licht hellend. Zover we kunnen kijken, staan er in alle richtingen olijfbomen. Het enige wat onderweg indruk maakt, zijn de sanitaire stops van Jac.

Na 5km gaan we van de asfaltweg. Het is maar 8 graden en dat is koud in de korte broek.
Om 9.30u zijn we op het hoogste punt van ca. 700 meter, onderweg naarVillanueva de Algaidas. We gaan flink dalen. We lopen over een breed puinpad, wat prettig lopen is. In de verte zien we Villanueva liggen.

Als we in Villanueva aankomen, hebben we 13km afgelegd. We gaan koffie drinken. Als we Villanueva verlaten is het koud en winderig. Het is nu nog 12km naar Cuevas Bajas, onze overnachtingsplaats.

Buiten Villanueva zien we vlakbij de plaats Altalaya. We komen in een breed rivierdal. Het lijkt wel een vuilstort. Hier moeten wij doorheen. Het vuil is minder zichtbaar door de weelderige plantengroei. Het is een lastig pad.

Onderin ligt de bedding van een rivier die praktisch droog staat. Om boven te komen, is het flink klauteren over stenen, wat niet ongevaarlijk is. We moeten ons vasthouden aan een hekwerk om niet naar beneden te vallen. We komen uit op een zandpad, dat leidt naar het dorp Atalaya.
Bij het gemeentehuis gaan we op een bank wat eten.

Om 13uur gaan we weer verder. Buiten het dorp komen we weer tussen de olijfbomen. De temperatuur is gestegen tot 20 graden. Heerlijk. Het blijft veel klimmen en soms een beetje dalen. Tot een hoogte van ca. 700 meter. Om 13.30u zijn we op de top.

We gaan weer dalen en in de verte zien we het plaatsje Cuevas Bajas al liggen. We verwachten, dat we er om ca. 15.00 uur kunnen zijn. We lopen door het buurtgenootschap Cedron. We dalen constant.

Tegen 15.00 uur zijn we in het plaatsje Cuevas Bajas. In het dorp is het even zoeken en vragen. In bar Tony kunnen we de sleutel ophalen voor de herberg. We zijn de enige pelgrims vandaag. De herberg is erg netjes en goed verzorgd. Na het douchen en kleren wassen, gaan we bij Tony schrijven. Daarna lopen we naar de supermarkt en maken zelf wat eten klaar.
Voor 9 uur liggen we in bed.

P1010768P1010770P1010773P1010775P1010779P1010783


17-4 Cuevas Bajas - Lucena 27km

Een hele herberg voor ons 2, een airco die werkt en een heerlijk bed. Een pelgrim heeft geen verdere wensen meer. De nachtrust was prima en om half 7 staan we weer naast ons bed. Aankleden, verzorgen, routes en rugzakken meenemen.
Vanmorgen een ontbijt met brood en jam. Eenvoudig en lekker. Dan de spullen halen in de herberg, de sleutel afgeven en op pad. Het is een graad of 8 en nog wat mistig. De voorbode voor een mooie dag.
Naast de kerk langs naar het sportcomplex en we zijn het dorp uit. Met een grote boog om een vogelplas. De nevels hangen nog boven het water. De asfaltweg stijgt 13% en dan moet je aan de bak. Na een tijd door de olijven komen we in Encinas Reales. Een plaatsje met 1400 inwoners. Een gemoedelijke gemeenschap die geniet van een wereld waarin ieder ieder kent.
Na een stop en enkele boodschappen – een grote fles aquarius – zoeken we de camino weer op. Als we de carretera oversteken, komt er een man ons waarschuwen, dat we niet de normale route kunnen lopen, omdat de waterstand te hoog is. We worden langs de N331 gestuurd. 18km aan de linkerstrook van een asfaltweg. Niet spannend en niet mooi.

Na een km of 4 komt er een aanduiding voor de camino. Die nemen we graag en we gaan naar rechts om de camino te vervolgen. Het wordt een fiasco. We eindigen in een olijfgaard voor een rivier waar we niet over kunnen. We gaan weer terug en een klein uur later staan we weer op hetzelfde plek als een uur eerder. Niet erg effectief.

Het verstand gaat op 0 en de km’s rijgen zich aaneen. Een rust in een olijfboomgaard, wat zitten en liggen. Heerlijk. Zo’n 8km voor Lucena komen we langs de vele meubelfabrieken die de trots van Lucena zijn. Aan de linkerkant een bar-café-restaurant. Die nodigt uit voor een stop. Fanta, een pilsje, kip, frietjes en ei. Een lekkere stop die weer fut geeft.

Dan komen we weer op de camino. Langs een kleinere autoweg naar Lucena. Dan gaan we de stad in, richting centrum. Af en toe vragen we naar de route. Als we in de stad lopen, vraagt Jan aan een jongeman naar een hostal. Hij wijst ons naar hostal Sara en dat stond ook op ons wensenlijstje. We gaan er naar toe en worden vriendelijk ontvangen.

Even na het inschrijven komen onze Belgische vrienden binnen. Ook zij slapen in hostal Sara. Gezellig toch.

Na inschrijven en wat drinken, naar onze kamer. Douchen en omkleden. Dan de stad in om een café te zoeken om een dagboek te schrijven. Onder het genot van een brandy en un vino tinto lukt dat best. Daarna eten we nog wat en gaan naar onze kamer. Ik lig op tijd in bed en slaap zo.

DSC00104P1010786P1010789P1010791P1010794P1010795

18-4 Lucena - Dona Mencia 28km

Zoals afgesproken is er om half 8 ontbijt. Lekker met ananassap deze keer. Meer dan 2 boterhammetjes met jam gaat er niet in. We nemen afscheid van pensionhouder en Robert en Christiane en onze Fransman. Na 500 meter staan we op de route voor vandaag. Die volgt het traject van de oude spoorlijn naar Cabra en Dona Mencia.
26km over een treinbaan. Dat betekent veel asfalt en lange en rechte stukken. We gaan van start. In de buurt van Lucena komen we meer wandelaars en trimmers en fietsers tegen. Als we verder van Lucena raken, wordt het rustiger. De camino loopt tussen de olijfbomen en langs een natuurgebied.

We lopen in een gestaag tempo verder. Om half 11 gaan we in Cabra van de camino af en lopen de stad in. Bij een bar drinken we wat en nemen we een zoet broodje. Meer lust ik niet. We lopen terug naar de camino, de Via Verde, slaan linksaf en beginnen met de volgende 13km naar Dona Mencia.

Het asfalt is gebleven, het natuurgebied ook, net als de bruggen en doorgangen door de bergen. Na verloop van tijd wordt het zelfs een beetje saai. Onderweg eten we wat en gaan weer verder. Gelukkig heb ik genoeg water meegenomen en nog wat aquarius. De temperatuur loopt op naar 25 graden en dan moet je beter je best doen om op te schieten.

Dan komen we bij een restaurant waar we linksaf moeten naar de albergue. Maar eerst wat drinken en eten. Een lekker glas Amstel en een gazpacho met jamon en brood. Het smaakt me goed.
Dan op zoek naar de herberg. Daar zijn maar 3 bedden en die zijn al bezet. Na inschrijven bij de policia worden we naar een pension gebracht. Geen superplek, maar een kamer met 2 bedden voor 20 euro roept ook geen associaties op met Waldorf en Hilton.
Verzorgen en wassen en dan wat drinken in een bar in het centrum. Om half 5 was er nog veel dicht, maar langzaam ontwaakt de wereld uit de siësta. Auto’s rijden weer, winkels gaan weer open, net als de bars. Toch leuk om te zien.
In een bar gaan we binnen om te schrijven. Na een ruim half uur ben ik klaar. Jan vordert ook.
DSC00117DSC00125
P1010811P1010814

19-4 Dona Mencia - Castro del Rio 30km

Om half 8 zijn we de enige ontbijters in ons hostal. Een oude opa brengt brood en koffie. Het smaakt prima en na nog een koffie rekenen we af en gaan op pad.

Vandaag 30km en 30 graden. Niet het klimmen of de rugzak is de uitdaging, maar warmte en afstand. Toch een spannende dag. In het dorp naar links, 300 meter omhoog en dan zitten we op de route.

De route begint met klimmen. Omhoog en zeker een paar km. Na zo’n klim ben je wel wakker. Na een tijdje staan we bovenaan en dan gaan we dalen. En dan weer omhoog. Dat blijft een hele tijd verder gaan. We zijn benieuwd wanneer we Baena in beeld krijgen. Pas na 6 van de bijna 9km krijgen we een eerste blik op Baena. Verder dalend zien we steeds meer van deze stad. We lopen de stad in en strijken neer bij bar Rincon in het centrum. Een water en koffie. Lekker om even bij te komen.

Dan even zoeken naar de camino naar Castro.Eerst een stuk langs een carretera. En dan naar rechts. We lopen weer tussen de olijfbomen. Wat klimmen en dalen en dan omlaag naar de brug over de rio Badajoz. Het is intussen al goed warm geworden. Net over de brug een eetpauze. In de wegkant wat eten en drinken. Een een positief bericht van Ria in de WhatsApp. Heerlijk.

Na de pauze komt er een lange asfaltweg. Die blijft duren. Wel 13km. Intussen wordt het 30 graden. Na een ruim uur lopen gaan we naar een huis met een bank en schaduw. Even de benen strekken en wat drinken. Van een Spanjaard krijgen we een stuk tortilla en wordt mijn waterfles gevuld. Heerlijk toch.

Het is dan nog 6-7km naar Castro del Rio. Onderweg passeren we een bedrijf, dat olijfbomen opkweekt. Een herder met een heel grote groep geiten komt ons tegemoet. Voor zo’n plaatje moet je in Spanje zijn.

We stappen lekker door tot we 50m na plaatsnaambord Castro del Rio bij een bar komen. Eerst een pilsje en een insalata russa. Jan heeft meer honger. We besluiten, dat we in een hostal slapen en niet in de albergue. Booking doet zijn werk en 10 minuten later is het geregeld. Prima.

Na het eten gaan we op pad naar het hostal. 1,7km door een lege plaats. En een warme. Na een ruim kwartier stappen we een bar binnen. We moeten 5 minuten wachten. Jan drinkt een Cruzcampo en ik een witte wijn uit de Huelva.

Dan komt onze gastvrouw. Inschrijven en we krijgen een mooie kamer. Douchen en wassen. De was gaat naar het dakterras en wordt na wassen in de centrifuge gestopt. Onze gastvrouw hangt alles op. Een cadeautje.

Dan naar de bar beneden om te schrijven. De woorden rijgen zich aaneen en worden herinneringen. En een goed gevoel, want 30km bij 30 graden is geen sinecure.

Zo dadelijk eten en terugkijken op een mooie/pittige wandeldag.
DSC00147P1010816P1010820P1010829

20-4-2018 astro del Rio - Santa Cruz 24km

Na een ontbijt om half 8 gaan we op pad. Eerst een stukje langs de autoweg. Je loopt alleen en in gedachten verzonken. Al je twijfels, angsten en onzekerheden passeren in je hoofd. Niet dat alles ineens opgelost wordt, maar je bent je er wel van bewust.

Dan van de N-weg af en naar het landelijk gedeelte van de route. Robert en Christiane vertellen, dat we fout zitten. We zijn eigenwijs. Trouwens, gps liegt niet. Even later lopen ze bij ons. Toch maar eieren voor je geld gekozen.

Op het platteland lopen we rustig verder. Na een tijdje gaan we klimmen. Dan is het ieder voor zichzelf. In een gelijkmatig tempo klim ik mijn 100 meter. Dan wordt het weer vlak. Easy going naar Espejo. Na een kleine 2 uur staan we bij de bar op het marktplein in Espejo.

In een bar enkele koffie’s en cola’s en een magdalena. Weer genoeg om verder te gaan. Robert heeft onze credentials meegenomen om een stempel in te laten zetten. Even later een stempel en een rozenkrans terug. Prachtig toch.

Dan weer op weg. In eerste instantie gaat het omlaag. De km’s door de olijfboomgaarden rijgen zich aaneen. Na een ruim uur even een stop aan de wegkant. Een beetje drinken en even de ogen dicht. Het is 25 graden en dan voelt dat prima.

Verder richting Santa Cruz. Een omleiding, omdat er op de echte route een overlast is door hoog water en modder. We nemen het alternatief. De grond in de olijfboomgaarden is hard en loopt niet lekker. Bij de rivier linksaf naar een carretera om de rio Badajoz over te steken. Voor de carretera is er nog een obstakel. De schoenen en sokken gaan uit en tot bijna de knieën door het water. Lekker koel en een leuk fotomoment.

Daarna naar de carretera. Naar rechts richting Santa Cruz. Eerst de brug over dan de stad in. We lopen bijna gelijk op onze gewenste slaapplaats. Wat drinken en eten en een slaapplaats bemachtigen. Kamer 4. Douchen en wat wassen. Daarna schrijven.

P1010834
P1010838
DSC00177DSC00185

1-4 dag 9 Santa Cruz - Cordoba 26km

Om half 8 ontbijten we. Robert en Christiane zijn er ook. Net voor 8 uur groeten we ten afscheid en gaan op pad. Bij het hostal linksaf, even verder weer linksaf en al snel lopen we het dorp uit. Het is vandaag al de 9
de wandeldag en in Cordoba sluiten we deze camino af. Wanneer we de rest lopen, weten we nog niet. Het is wat grijs, maar het regent niet. De temperatuur gaat vandaag weer over de 20 graden. Goed wandelweer.

Ook is het goed, dat de eerste km’s over asfalt gaan. In gedachten terugkijken en evalueren over de voorbereiding, de rugzak, het wandelen en nog veel meer. Na wat km’s linksaf en dan is het klimmen en dalen. Grindpaden, paden van witte steenslag, blubberpaden en soms asfalt. Het landschap is eentonig. Olijven, wat graan en nog lege grond. Af en toe hoor je een tractor of een jeep met aanhanger. Verder is de wereld leeg.

Enkele keren nemen we een pauzestop. Wat eten en drinken en dan weer verder. Goed opletten op het drinken, want er is onderweg niets te krijgen. Langzaam vermalen we de kilometers onze onze voeten. Cordoba komt langzaam dichterbij.

Ineens zien we een grote stad aan de einder. Dat moet Cordoba zijn. We lopen er niet gelijk naar toe, maar slingeren door het landschap. Het blijft duren. Tot we ineens rechtsaf moeten. Dan de A4 over en we lopen over een lange straat richting centrum. Bij de eerste bar een stop. Jan koffie en ik bier. Hier knapt een mens van op.

Dan verder naar het centrum. Het wordt steeds drukker. Bij de brug is het zo druk, dat de tegenstelling tussen afgelopen week op de Camino en de binnenstad van Cordoba niet groter had kunnen zijn. Duizenden toeristen met selfies en boekjes, met ijsjes en in koetsjes.

We gaan naar de jeugdherberg, schrijven in, droppen onze rugzakken en gaan de stad in op weg naar de Mezquita, een mix tussen een kerk en een moskee. We lopen een uur rond binnen en gaan dan weer naar de herberg. Douchen, wassen en schrijven. En de terugweg uitzoeken naar Malaga.

Vanavond eten in de jeugdherberg, op tijd naar bed en morgen naar Malaga na het ontbijt.

P1010854

P1010858
P1010864
P1010872
23-4 Naar huis

Het zit erop. Vanaf Cordoba naar Malaga gisteren en naar Brussel en Etten-Leur vandaag.

Ook de verslagen van deze camino zitten er voorlopig op. Wanneer we verder gaan, weten we nog niet.